Voor iedereen die niet in het heteronormatieve en/of cisgender plaatje valt is het een weg van zelfliefde en zelfacceptatie. Sommige vrienden en/of vriendinnen vallen gewoon weg, ook degenen waar je het niet van verwacht. Dat doet aan de ene kant pijn omdat ze een belangrijk deel van je leven zijn (geweest). Vooral sommige vriendschappen waar ik warme herinneringen aan heb. Zolang ik cisgender was en voor heteroseksueel doorging ging het nog wel, maar als dit veranderd zeggen sommigen dat ‘ze niet achter mijn levensstijl staan’, dit is erg pijnlijk, want ik ben nog steeds dezelfde, lieve mens, maar soms breekt het. Ik heb zelf door periodes van afwijzing heen moeten bijten en dit is voorwaar heel zwaar, zeker als je van mensen houdt. Steeds weer moest ik mijzelf inprenten dat ik een mens ben die het waard is liefde, vriendschap te ontvangen. Zoals hierboven in het plaatje staat: Niets onthult je ware aard sneller dan afwijzing, maar ook van mensen die je als vrienden of familie beschouwt. Verdriet en pijn kunnen leiden tot verbittering, maar verbittering maakt een naar mens van je.

Verander nooit wie je bent, om geaccepteerd te worden, ga door op de weg die je bent ingeslagen en hou vast aan je zelfliefde. Weest extra lief voor jezelf en geef nooit op.

Voor mensen met een non-binaire genderidentiteit is er TransAnders, een onderdeel van Transvisie. Wij houden op dit moment online bijeenkomsten, waar je kunt praten en luisteren. We hebben elkaar hulp en support hard nodig!